Petroglify wyrzeźbione w bazalt w zachodniej części miasta są świadectwem wczesnej obecności rdzennej Ameryki w tym regionie, zachowanej obecnie w Petroglifie National Monument.

Ludy Tanoan i Keresan mieszkały wzdłuż Rio Grande przez wieki, zanim europejscy osadnicy przybyli do Albuquerque. Do lat 1500. było około 20 pueblos Tiwa wzdłuż 60-milowego (97 km) odcinka rzeki od obecnych Algodones do zbiegu Rio Puerco na południe od Belen. 12 lub 13 z nich było gęsto zgrupowanych w okolicach dzisiejszego Bernalilo, a reszta została rozłożona na południe.

Dwa pueblos Tiwa leżą na peryferiach dzisiejszego miasta, które od wieków są stale zamieszkane: Sandia Pueblo, założona w 14 wieku, i Pueblo Isleta, dla której zapisy na piśmie sięgają początków 17 wieku, kiedy to została wybrana na miejsce misji katolickiej San Agustín de la Isleta.

Narody Navajo, Apache i Comanche prawdopodobnie również ustawiły obozy w obszarze Albuquerque, ponieważ istnieją dowody na handel i wymianę kulturalną między różnymi grupami rdzennych Amerykanów, które przeszły wieki wstecz przed przyjazdem Europy.

Albuquerque był częścią hiszpańskiej wicekrólestwa Nowej Hiszpanii

Albuquerque powstał w 1706 r. jako placówka La Villa de Alburquerque w królestwie prowincji Santa Fe de Nuevo Mexico. Albuquerque był gospodarstwem rolnym i pasterskim oraz strategicznie położonym placówką handlową i wojskową wzdłuż Camino Real, dla innych już istniejących społeczności Pueblo i Hispano w tym regionie.

Po 1821 r. Meksyk również był tam obecny wojskowo. Miasto Alburquerque zostało zbudowane w tradycyjnym hiszpańskim modelu willi: centralna plac otoczona budynkami rządowymi, domami i kościołem. Obszar ten został zachowany i jest otwarty dla publiczności jako obszar kultury i centrum handlu. Nazywa się "Stare Miasto Albuquerque" lub po prostu "Stare Miasto". Historycznie nazywano ją "La Placita" (Little Plaza w języku hiszpańskim). Na północnej stronie Starego Miasta jest kościół San Felipe de Neri. Zbudowany w 1793 roku, jest jednym z najstarszych, żyjących budynków w mieście.

Po tym jak Terytorium Nowego Meksyku stało się częścią Stanów Zjednoczonych, w dniach 1846-1867 w Albuquerque miał federalny garnizon i kwartermaster depot, pocztę w Albuquerque. Podczas wojny secesyjnej Albuquerque został okupowany w lutym 1862 r. przez wojska konfederacyjne pod rządami generała Henry'ego Hopkinsa Sibleya, który wkrótce potem poszedł z głównym ciałem do północnego Nowego Meksyku. W czasie wycofywania się z wojsk unijnych do Teksasu, 8 kwietnia 1862 r. stanął w Albuquerque i walczył z oddziałem żołnierzy unijnych dowodzonym przez pułkownika Edwarda R. S Canby. To codzienne zaangażowanie na daleką skalę doprowadziło do niewielu ofiar.

Albuquerque w centrum 1880

Kiedy w 1880 r. przybyła Atchison, Topeka i Santa Fe Railroad, ominęła Plaza, lokalizując magazyn pasażerski i linie kolejowe około 2 mil (3 km) na wschód w tym, co szybko stało się znane jako New Albuquerque lub New Town. Firma kolejowa zbudowała dla swoich pracowników szpital, który później był młodocianym placówką psychiatryczną i został przekształcony w hotel. Wielu handlarzy anglo, górzy i osadników powoli przefiltrowało się do Albuquerque tworząc główne centrum handlowe, które obecnie jest Downtown Albuquerque. Ze względu na rosnącą liczbę brutalnych przestępstw, kapitan Milt Yarberry został mianowany pierwszym szeryfem miasta w tym roku. Nowy Albuquerque został założony jako miasto w 1885 roku, wraz z Henrym N. Jaffa, pierwszy burmistrz. Został on przyjęty jako miasto w 1891 roku. Stare Miasto pozostało odrębną społecznością do lat 1920., kiedy zostało wchłonięte przez Albuquerque. W 1879 r. powstała pierwsza ogólnodostępna szkoła średnia w Starej Albuquerque. Kongregacja Albert, synagoga reformująca założona w 1897 roku, jest najstarszą organizacją żydowską w mieście.

Stary Albuquerque High, zbudowany w 1914 roku (style wiktoriańskie i gotyckie były używane pod koniec 19. i na początku 20. wieku)

Do 1900 r. Albuquerque pochłonął 8.000 mieszkańców i wszystkie nowoczesne udogodnienia, w tym kolej uliczną łączącą Stare Miasto w Nowym Mieście oraz niedawno założony kampus uniwersytecki w Nowym Meksyku na East Mesa. W 1902 r. słynny hotel Alvarado został zbudowany w sąsiedztwie nowego składu pasażerskiego i pozostał symbolem miasta do czasu zburzenia w 1970 r. miejsca na parking. W 2002 r. na terenie obiektu zbudowano centrum transportowe Alvarado w sposób przypominający stare miejsce. Duża stacja metra funkcjonuje jako centrala miejskiego departamentu tranzytowego. Służy również jako intermodalne centrum dla autobusów lokalnych, autobusów Greyhound, pociągów pasażerskich Amtrak oraz linii kolejowej kolei dojazdowej Rail Runner.

Suchy klimat w Nowym Meksyku sprowadził wielu chorych na gruźlicę do miasta w poszukiwaniu lekarstwa na początku 20 wieku, a kilka sanitariów wyskoczyło na West Mesa, aby im służyć. W tym okresie rozpoczęły się szpitale Presbyterian Hospital i St. Joseph Hospital, dwa z największych szpitali na południowym zachodzie. Gubernator Clyde Tingley z epoki Nowego Ładu i znany południowo-zachodni architekt John Gaw Meem należą do tych sprowadzonych do Nowego Meksyku przez gruźlicę.

Budynek McCanna-Hubbell, zbudowany w 1915 roku, jest jednym z wielu zabytkowych budynków Albuquerque w centrum miasta

Pierwsi podróżnicy na trasie nr 66 pojawili się w Albuquerque w 1926 r., a wkrótce po drodze pojawiły się dziesiątki moteli, restauracji i sklepów z upominkami, aby im służyć. Trasa 66 przebiegała pierwotnie przez miasto na linii północ-południe wzdłuż czwartej ulicy, ale w 1937 roku została przemierzona wzdłuż Central Avenue, bardziej bezpośrednio na wschód-zachód. Przecięcie czwartego i środkowego centrum miasta było głównym rozdrożem miasta od dziesięcioleci. Większość ocalałych struktur z epoki Route 66 znajduje się w centrum, choć niektóre są na czwartym. Znaki pomiędzy Bernalillo i Los Lunas wzdłuż starej trasy mają teraz brązowe, historyczne znaczniki autostrady oznaczające ją jako sprzed 1937 trasy 66.

Ustanowienie bazy sił powietrznych Kirtland w 1939 r., bazy Sandia na początku 1940 r. oraz Sandia National Laboratories w 1949 r. sprawiłoby, że Albuquerque stanie się głównym graczem w erze atomowej. Tymczasem miasto nadal rozwijało się w kierunku północno-wschodnich Wzgórz, osiągając do 1960 r. populację 201.189. W 1990 r. było to 384 736, a w 2007 r. było to 518 271. W czerwcu 2007 r. Albuquerque została wymieniona jako szóste najszybciej rozwijające się miasto w Stanach Zjednoczonych. W 1990 r. amerykańskie biuro ds. spisu ludności zgłosiło, że populacja Albuquerque wynosi 34,5% Hiszpanów i 58,3% białych nie latynoskich.

11 kwietnia 1950 r. bombowiec USAF B-29, niosący broń nuklearną, rozbił się na górę niedaleko bazy Manzano. W dniu 22 maja 1957 r. B-36 przypadkowo zrzucił bombę jądrową Mark 17 4,5 mili od wieży kontrolnej podczas lądowania w Kirtland Air Force Base. Zdetonował tylko konwencjonalny spust, bomba była nieuzbrojona. Te incydenty były klasyfikowane przez dziesięciolecia.

Centrum Albuquerque weszło w tę samą fazę rozwoju (upadek, "odnowa miast" z ciągłym spadkiem i gentryfikacją), co niemal każde miasto w Stanach Zjednoczonych. Kiedy Albuquerque rozprzestrzenił się na zewnątrz, obszar śródmieścia upadł. Wiele zabytkowych budynków zostało zranionych w latach 1960. i 1970., aby utorować drogę nowym placom, wzniesieniom i parkingom w ramach fazy odnowy miast. Dopiero od 2010 r. Downtown Albuquerque odzyskuje swój miejski charakter, głównie poprzez budowę wielu nowych budynków mieszkalnych i renowację zabytkowych struktur, takich jak KiMo Theater, w fazie generowania.

W 21 wieku populacja Albuquerque nadal szybko rośnie. Liczba ludności w samym mieście została oszacowana na 528 497 w 2009 r., w porównaniu z 448 607 w spisie powszechnym z 2000 r. W latach 2005 i 2006 miasto obchodziło trzysetną rocznicę istnienia zróżnicowanego programu imprez kulturalnych.

Przyjęcie planowanej strategii wzrostu w latach 2002-2004 było najsilniejszym wysiłkiem wspólnoty na rzecz stworzenia ram dla bardziej zrównoważonego i zrównoważonego podejścia do rozwoju miast.

Rozrost miast jest ograniczony po trzech stronach - przez Sandia Pueblo na północ, przez bazę Sił Powietrznych Isleta Pueblo i Kirtland na południe, a góry Sandia na wschód. Wzrost podmiejski utrzymuje się w dużym tempie na zachodzie, poza Petroglyph National Monument, który kiedyś uważano za naturalną granicę dla rozrostu.

Ze względu na mniej kosztowne grunty i niższe podatki, znaczna część wzrostu w obszarze metropolitalnym odbywa się poza samym miastem Albuquerque. W Rio Rancho na północny zachód, na wschód od gór i w części wrodzonej hrabstwa Walencja, tempo wzrostu populacji zbliża się dwukrotnie do poziomu w Albuquerque. Głównymi miastami w hrabstwie Walencja są Los Lunas i Belen, z których oba są domem dla rozwijających się kompleksów przemysłowych i nowych dzielnic mieszkalnych. Górskie miasta Tijeras, Edgewood i Moriarty, choć na tyle blisko Albuquerque, że można je uznać za przedmieścia, doświadczyły znacznie mniejszego wzrostu niż Rio Rancho, Bernalillo, Los Lunas i Belen. Ograniczone zaopatrzenie w wodę i tereny wzmocnione są głównymi czynnikami ograniczającymi rozwój tych miast. Rada Rządów Regionu Śródlądowego (MRCOG), w której skład wchodzą wyborcy z całego obszaru Albuquerque, została utworzona w celu zapewnienia, że rządy te w połowie Rio Grande będą w stanie zaspokoić potrzeby szybko rosnącej populacji. Kamieniem węgielnym projektu MRCOG jest obecnie New Mexico Rail Runner Express. W październiku 2013 r. Albuquerque Journal zgłosił, że Albuquerque jest trzecim najlepszym miastem, które posiada nieruchomość inwestycyjną.

Widok z powietrza na Albuquerque

Widok z lotu ptaka Rio Grande płynący przez Albuquerque w 2016 r.

Według Biura Spisu Stanów Zjednoczonych Albuquerque ma całkowitą powierzchnię 189,5 mili kwadratowych (490,9 km), z czego 187,7 mili kwadratowych (486,2 km²) jest lądem, a 1,8 mili kwadratowych (4,7 km2), czyli 0,96%, jest wodą.

Albuquerque leży w centrum ekoregionu basenu Albuquerque, położonego na Rio Grande z lasem galerii Bosque, otoczonego na wschód przez góry Sandia-Manzano i na zachód przez Mesę Zachodnią. Miasto położone w środkowej części Nowego Meksyku ma również zauważalne wpływy z sąsiednich półpustyni Colorado Plateau, gór Nowego Meksyku zalesionych jałowcem i sosną oraz południowo-zachodnich płaskowyżu i równin stepowych, w zależności od tego, gdzie się znajduje.

Odwodnienie

Albuquerque ma jeden z najwyższych poziomów w każdym dużym mieście w Stanach Zjednoczonych, choć skutki tego zjawiska są znacznie osłabione przez jego południowo-zachodnią pozycję kontynentalną. Wysokość miasta waha się od 4.490 stóp (1.490 m) nad poziomem morza w pobliżu Rio Grande (w dolinie) do ponad 6.700 stóp (1.950 m) w obszarach podnóża Sandia Heights i Glenwood Hills. Na lotnisku wysokość 5,352 stóp (1,631 m) nad poziomem morza.

Rio Grande jest sklasyfikowany, jak Nil, jako "egzotyczna" rzeka. Część Rio Grande położona w Nowym Meksyku leży w dolinie Rift Rio Grande, graniczącej z systemem usterek, w tym uniesieniem sąsiadujących z nią gór Sandia i Manzano, jednocześnie opuszczając obszar, na którym przepływa podtrzymywalne życie Rio Grande.

Geologia

Albuquerque leży w Kotlinie Albuquerque, części Rio Grande. Góry Sandia to dominująca cecha geograficzna widoczna w Albuquerque. Sandía jest hiszpańskim "arbuzem" i powszechnie uważa się, że odnosi się do błyskotliwego zabarwienia gór na zachodzie słońca: jasnoróżowy (mięso melonowe) i zielony (skórka melonowa). Różowy jest spowodowany dużą ekspozycją na klify granodioryczne, a zielony jest spowodowany dużą ilością lasów iglastych. Jednak Robert Julyan zauważa w The Place Names of New Mexico, "najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem jest to, w co wierzą Indianie Sandia Pueblo: Hiszpanie, kiedy spotkali się z Pueblo w 1540 r. nazwali to Sandia, ponieważ uważali, że rosną tam pluskwy, to arbuzy, a nazwa Sandia została wkrótce przeniesiona do gór na wschód od pueblo." Zauważa również, że Indianie Sandia Pueblo nazywają górę Bien Mur, "wielką górę".

Pogórki Sandia, po zachodniej stronie gór, mają gleby pochodzące z tego samego materiału skalnego o różnej wielkości rozłożonego granitu, zmieszanego z obszarami gliny i kaliszu (osad węglanu wapnia występujący powszechnie w suchych południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych), wraz z pewną odsłoniętą skałą granitową.

Pod podnóża obszar nazywany zwykle "Wysokością Północno-Wschodnią" składa się z mieszanki gleb gliniastych i kaliszowych, pokrywającej warstwę zdekomponowanego granitu, wynikającą z długotrwałego wymycia tego materiału z przyległych gór. Ten bajada jest dosyć zauważalny podczas jazdy do Albuquerque z północy lub południa, ze względu na jego dość równomierne nachylenie od krawędzi gór w dół do doliny. Wzgórza piaskowe są rozproszone wzdłuż korytarza I-25 i bezpośrednio nad doliną Rio Grande, tworząc dolny koniec Wzgórz.

W dolinie Rio Grande, w wyniku długotrwałego przenoszenia się rzeczywistego kanału rzecznego, występują warstwy i obszary gruntów różniące się od wielkości, gliny, iłów, a nawet niektórych piasków. Jest to jedyna część Albuquerque, w której zwierciadło wody często znajduje się blisko powierzchni, czasami mniej niż 10 stóp (3,0 m).

Ostatnim istotnym obszarem geograficznym Albuquerque jest Mesa Zachodnia: jest to wyniesiona ziemia na zachód od Rio Grande, w tym "West Bluff", piaszczysty taras na zachód i nad rzeką, a także dość wyraźnie określone opady wulkaniczne nad i na zachód od większości rozwiniętego miasta. Na zachodzie morza występują gleby zwane często "piaskiem dmuchawym", a także sporadycznie glina i kalisz, a nawet bazalt, zbliżające się do chmur.

Potencjalna i dawna flora krajowa

Flora lub roślinność otaczająca wybudowane części miasta są typowe dla ich pustynnych południowo-zachodnich i wewnętrznych zachodnich warunków, w obrębie zróżnicowanych wyniesień i terenu. Ograniczenia te wynikają ze znaczącej urbanizacji, w tym z dużego wzrostu zasypek, który miał miejsce w ostatnim kwartale XX wieku.

Do gleb piaszczystych zalicza się roślinność typu scrub i mesa, taką jak pędzel piaskowy (Artemisia filifolia), krzew (Atriplex canescens). Na obszarach położonych na wschód od Rio Grande występują podobne gatunki trawy i dzikich kwiatów sezonowych, ale o wiele mniej gęstych. Podobnie rzadko występują piaszczyste trawy glebowe, takie jak indyjskie trawy (Oryzopsis hymenoides), piaskowce (Sporobolus cryptandrus) i mesa dropseed (Sporobolus flexuosus). Arroyos zawiera wierzbę pustynną (Chilopsis linearis), podczas gdy przerwy i wybitny chusta wulkaniczny obejmują sumac gwintalny z rzadziej występującymi drzewami jałowca (Juniperus monosperma), hackberry (Celtis reticulata), mariolę (Parthenium incanum oraz pszczele lub oreganillo (Aloysia wrightii). Izolowany sumac liściasty (Rhus microphylla) występuje na zboczach wzgórz nad Taylor Ranch i w Centrum Odwiedzających Petroglyph National Monument.

Na innych obszarach Albuquerque występuje więcej gleb gliniastych i kaliszowych, a także więcej opadów deszczu i nieco chłodniejszych temperatur, dlatego naturalną roślinność dominują gatunki użytków zielonych, takie jak trawa wędrowna (Erioneuron pulchellum), zieleń purpurowa (Hilaria mutica lub Pleuraphis mutica), muhly () Muhlenbergia porteri) i czarna grama (Bouteloua eriopoda). Niektóre rośliny drzewne występują na całych obszarach trawiastych, głównie na czterech obszarach: Atriplex canescens) i na wężach (Gutierrezia microcephala). Przed urbanizacją w Północno-Wschodnim Kwadrancie Albuquerque mieszkańcy zgłaszali izolowane od dawna drzewa krzaków kreozotowych (Larrea tridentata) na glebach o skrajnym, pustynnym podłożu, istniejących powyżej drzew i ciepłych przerwach. Obecnie w podobnych glebach na terenach podnóża Kirtland Air Force Base, zgodnie z "Biologic Surveys for the Sandia National Laboratories Coyote Canyon Test Complex - Kirtland Air Force Base Albuquerque, Nowy Meksyk (Marron and Associates, Inc., maj 1994)", na południe wzdłuż zachodnich odcinków Manzano Foothills w Hrabstwo Valencia. Na dolnych podnóżach gór Sandia gleby luźne lub granitowe przyczyniają się do zapewnienia siedliska dla innych gatunków, takich jak pędzel dalea (Dalea formosa), mariola (Parthenium incanum) oraz pędzel lub oreganillo (Aloysia wrightii).

Soaptree (Yucca elata) i miotła dalea (Psorothamnus scoparius) znajdują się obecnie lub były obecne na wzgórzach piaskowych i pękają po obu stronach doliny Rio Grande, mniej więcej poniżej obecnych miejsc wydobycia petroglifu na zachód od Coors Road i wzdłuż Interstate 25 na południe od Sunport Boulevard.

Dolina Rio Grande jest bisetami Albuquerque i została zurbanizowana najdłużej ze wszystkich obszarów miasta. Niektórzy botanicy i rezydenci od dłuższego czasu przypominają sobie roślinność nadbrzeżną, w tym pieprzoną mesdość lub tornillo (Prosopis pubescens), wierzbę Goodinga (Salix goodingii) i świętą sacaton (Sporobulus wrightii). Obecny las boskowy lub galerii Rio Grande cottonwood (Populus deltoides var. wislizeni) i wierzba kojotowa (Salix exigua) są teoretycznie bardziej podobne do sawanny przed ponownym sadzeniem w latach 1930. Pokrycie trawy i niskiego kaktusa na wielu obszarach jest typowe dla szerszego regionu międzygórskich zachodnich stref nadbrzeżnych, takich jak trawa słona (Distychilis spp.) i sakaton alkaliczny (Sporobulus airoides). Nieciągłe, małe stojaki z oliwek z Nowego Meksyku (Forestiera pubescens var. neomexicana), Arizona walnut (Juglans major) i Arizona ash (Fraxinus velutina) można zobaczyć w pobliżu obszarów boskowych i w pobliżu dawnych zakrętów rzek w centrum Nowego Meksyku na północ i południe od granic miasta Albuquerque w okolicy Corrales oraz wzdłuż dawnych kanałów Rio Grande w Walencji i Socorro krawaty. Obecnie w lesie występuje duża część gatunków innych niż rodzime, w tym elm syberyjski, oliwa rosyjska, saltcedar, morwy, Ailanthus i trawa ravenna. Występuje pewna odbudowa do gatunków rodzimych, podobna do ograniczonych gatunków Populus i Salix stosowanych w latach 1930.

Jednym z wybitnych gatunków rodzimych drzew górskich jest sosna piñon. Na wschodnim krańcu miasta, na wzgórzu Sandia występuje o około 50% więcej opadów niż w większości miast, a dominują tam granitowe, grube gleby, skały i głazy, mają większą i odmienną różnorodność flory w postaci sawanny i chaparral, zdominowanej przez niższe i średnie strefy roślinności w górach Nowego Meksyku, o niewielkiej orientacji na niższych wysokościach. Rośliny dominujące to: krzew lub pustynny dęb (Quercus turbinella), dęb szary (Quercus grisea), włochata mahogania (Cercocarpus breviflorus), jałowiec jedwabny (Juniperus monosperma), pińon (Pinus edulis), grzbiel sumac us trilobata), Engelmann gruszek prickly (Opuntia engelmannii), gruszka piszczelowa jałowca (Opuntia hystricina var). juniperiana) i beartrawy (Nolina greenei, wcześniej uważana za Nolina texana). Podobne trawy występują we wschodniej części miasta, ale często mają większe zagęszczenie z powodu zwiększonych opadów. Podnóża Albuquerque są znacznie mniej zurbanizowane, roślinność zmieniła się lub usunęła niż gdziekolwiek indziej w mieście, chociaż niższe obszary zostały w większości rozwinięte w bardziej gęstym wzorze podmiejskim w najbardziej rozwiniętych społecznościach, takich jak North Albuquerque Acres, Tanoan, High Desert, Glenwood Hills, Embudo Hills, Supper Rock i Four Hills.

Fauna rodzima i inna

Ikoniczny ptak często widziany w Albuquerque jest tym większym biegaczem drogi. Inne ptaki to kruk pospolity, wrona amerykańska, grackle wielkoogonowe, przepiórka Gambel i skaled quail, kilka gatunków kolibrów, pająk domowy, gołąb, gołąb żałobny, gołąb białe skrzydło i gołębie europejskie (oba ostatnie występy), łojnik, sójka z pinyon, i ruda jastrzębie. Dolina gospodarzy żurawie piaskowca każdej zimy.

W granicach miasta, jaszczurka z południowo-zachodniego płotu i wióry są powszechne. Do węży należy wąż garterowy z Nowego Meksyku oraz bulwęża z Rio Grande Bosque, a na obrzeżach miasta - jadowity, zachodni, diamentowy grattlesnake. Ropuchy i nierodzime żaby są powszechne w okolicach Rio Grande. Stawy retencyjne w mieście często służą jako baseny hodowlane dla ropuch pik w Nowym Meksyku i krewetek kijanek ("Triops").

Do powszechnie obserwowanych ssaków należą kojot, wiewiórka skalna, piesek preriowy Gunnisona, pustynny kociołek i czarnoogonowa kurtka. W mieście można znaleźć skunks w paski, szopy i kilka gatunków myszy, a na podnóża występują jelenie i szczury leśne. W szerszym obszarze znajduje się kokietka, czarny niedźwiedź i górski lew, a na północnym krańcu pasma pierścienia i javeliny.

Większe stawonogi to między innymi równiny cicada, ocet, pustynna centypeda, biała szynka (hummingbird moth), dwuogonowy jaskółek, żuk, mantis z Nowego Meksyku i mrówka żniwiowa.

Miasto

Panoramiczny widok miasta Albuquerque

Kwadranty

Albuquerque jest geograficznie podzielony na cztery czwórki, które są oficjalnie częścią adresów wysyłkowych. Są to NE (północny wschód), NW (północny zachód), SE (południowy wschód) i SW (południowy zachód). Linią podziału północ-południe jest Avenue Centralna (ścieżka, którą Trasa 66 przebiła przez miasto), a linią podziału wschód-zachód jest tor Rail Runner.

Północno-wschodni

Ten kwadrant doświadcza ekspansji mieszkaniowej od końca lat 1950. Opada ona na dno Gór Sandii i zawiera części okolic podnóża, które są znacznie wyższe w zakresie wysokości i cen niż reszta miasta. Z Central Avenue i torów kolejowych do Sandia Peak Aerial Tram jest to największy kwadrant geograficzny i demograficzny. Martineztown, Uniwersytet Nowego Meksyku, Muzeum Antropologii Maxwell, Nob Hill, obszar Uptown, który obejmuje trzy centra handlowe (Coronado Centre, ABQ Uptown i Winrock Town Centre), Hoffmantown, Journal Centre, Cliff's Amusement Park i Balloon Fiesta Park są w tej sytuacji.

Oto niektóre z najbogatszych dzielnic miasta, w tym: High Desert, Tanoan, Sandia Heights i North Albuquerque Acres. Części Sandia Heights i North Albuquerque Acres znajdują się poza granicami miasta. Kilka domów w najgłębszym zasięgu tego kwadrantu leży w Krajowym Lesie Cibola, tuż nad linią do hrabstwa Sandoval.

Północno-zachodni

Teatr KiMo w centrum miasta

Ten kwadrant zawiera historyczny album Old Town, który pochodzi z 18 wieku, a także Indyjskie Publiczne Centrum Kultury. Obszar ten ma różne dzielnice handlowe i dzielnice o niskich lub wysokich dochodach. Albuquerque to największa część centrum, Park stanowy Rio Grande Nature Center i Bosque ("lasy"), Petroglyph National Monument, Port lotniczy Double Eagle II, dzielnica Paradise Hills, Taylor Ranch i Cottonwood Mall.

Kwadrant ten obejmuje również osiedle w dolinie północnej, poza granicami miasta, gdzie znajdują się drogie domy i małe rancze wzdłuż Rio Grande. Miasto Albuquerque pochłonęło wioskę Los Ranchos de Albuquerque. Do tego kwadrantu wchodzi również niewielka część szybko rozwijającego się obszaru po zachodniej stronie rzeki na południe od Petroglifów, znanego jako "West Mesa" lub "Westside", składającego się głównie z tradycyjnych podrejonów mieszkaniowych. Miasto jest położone na północy przez Dolinę Północną, wioskę Corrales i miasto Rio Rancho.

Południowo-wschodni

Teatr Lobo w Nob Hill

Kirtland Air Force Base, Sandia National Laboratories, Sandia Science & Technology Park, Albuquerque International Sunport, Eclipse Aerospace, American Society of Radiologic Technologists, Central New Mexico Community College, Albuquerque Veloport, University Stadium, Rio Grande Credit Union Field in Isotopes Park, Pit, Mesa del Sol, The Pavilion, Albuquerque Studios Isleta Resort & Casino, National Museum of Nuclear Science & History, New Mexico Veterans Memorial oraz Talin Market znajdują się w południowo-wschodnim kwadrancie.

Górna dzielnica Four Hills leży u podnóża Albuquerque. Inne dzielnice to Nob Hill, Ridgecrest, Willow Wood i Volterra.

Południowo-zachodni

Kwadrant południowo-zachodni składa się tradycyjnie z obszarów rolniczych i wiejskich oraz dzielnic podmiejskich, z południowo-zachodniej części śródmieścia Albuquerque, dzielnicy Barelas, szybko rozwijającej się zachodniej strony oraz ze społeczności Doliny Południowej, Nowego Meksyku, często zwanej "Południową Doliną". Chociaż Dolina Południowa nie mieści się w granicach miasta Albuquerque, kwadrant rozciąga się aż do Rezerwacji Indyjskiej Isleta. Nowsze podmiejskie podrejony na zachodniej Mesie w pobliżu południowo-zachodnich granic miast łączą się z domami starszej budowli, niektóre sięgają lat 1940. Ten kwadrant obejmuje stare społeczności: Atrisco, Los Padillas, Huning Castle, Kinney, Westgate, Westside, Alamosa, Mountainview i Pajarito. Tu są również Bosque ("lasy"), National Hispanic Cultural Centre, Zoo Rio Grande i Tingley Beach.

Nowy, przyjęty plan rozwoju, Santolina Master Plan, rozszerzy rozwój po zachodniej stronie po 118-tej ulicy SW na krańce doliny Rio Puerco i domu 100,000 do 2050. Nie jest jasne, czy rozwój Santoliny zostanie zaanektowany przez miasto Albuquerque, czy założony jako jego miasto.

Klimat

Klimat Albuquerque jest sklasyfikowany jako zimny klimat półsuchy (BSk) zgodnie z systemem klasyfikacji klimatu Köppena. Klimat Albuquerque jest sklasyfikowany jako ciepły klimat w suchej temperaturze, zgodnie z definicją programu Biota of North America oraz amerykańskiego Geological Survey's Terrestrial Ecosystems - izobioclimates of the Conterminous United States, przy użyciu zestawów danych i technologii mapowania, takich jak te z grupy klimatów PRISM.

Albuquerque znajduje się na rozdrożu kilku ekoregionów. Według amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska, miasto znajduje się w południowo-wschodniej krawędzi Płaskowyżu Arizona/Nowy Meksyk, a ekosystem Góry Arizona/Nowy Meksyk określa sąsiadujące góry Sandia-Manzano, w tym podnóża we wschodnich krańcach miasta, na wschód od bulw Juan Tabo lub Tramwaje. Chociaż miasto leży na północ od pustyni Chihuahuan, części Albuquerque mają podobną jędrność, system temperatury i naturalną roślinność jak pustynia Chihuahuan, a mianowicie górne rzędy z pustynnymi pastwiskami i zbiorowiskami roślin piaskowych. Wschodnie obszary Wielkiego Obszaru Albuquerque, zwanego Wschodnim Obszarem Górskim, leżą na południowo-zachodnich Terenach Tabelarycznych i są czasami uważane za południowe przedłużenie centralnych wysokich nizin i północno-wschodnich wyżyn Nowego Meksyku. Na północy znajduje się ekosystem Południowych Skalistych w Górach Jemeskich.

Średnie roczne opady to mniej niż połowa parowania zapewniająca suchy klimat, a dzienne średnie temperatury w żadnym miesiącu nie są niższe niż zamarzanie. Pogoda w ciągu dnia jest zwykle raczej łagodna w porównaniu do części kraju położonych dalej na północ lub dalej na południe. Jednak ze względu na wysoki poziom podnoszenia się miasta, dzienne różnice temperatur mogą się znacznie różnić, a niskie temperatury zimą zwykle spadają znacznie poniżej poziomu zamarzania. Średnie dzienne temperatury w grudniu i styczniu, najzimniejsze miesiące, są nieco powyżej poziomu zamarznięcia odpowiednio w temperaturze 36.3 °F (2.4 °C) i 36.4 °F (2.4 °C).

Klimat Albuquerque jest zwykle słoneczny i suchy, ze średnią 3.415 godzin słonecznych rocznie. Jaskrawe światło słoneczne definiuje region, średnio 278 dni w roku; okresy umiarkowanej i wysokiej zachmurzenia na słońcu, przeważnie w chłodniejszych miesiącach. Wydłużona chmura trwająca dłużej niż dwa lub trzy dni jest rzadka.

Zima zazwyczaj składa się z chłodnych dni i zimnych nocy, z wyjątkiem przejścia najsilniejszych zimnych frontów i arktycznych mas powietrza, gdy temperatury dzienne pozostają zimniejsze niż średnia; temperatury z dnia na dzień spadają poniżej poziomu zamarzniętego między około 10 a 8 rano w mieście, z wyjątkiem zimniejszych mas powietrza, oraz zimniejszych miejsc w dolinie i większości obszarów Góry Wschodniej. Grudzień, najzimniejszy miesiąc, wynosi średnio 36.3 °F (2.4 °C), chociaż na początku stycznia skrajnie niskie temperatury są niższe; średnia lub normalna najchłodniejsza temperatura w roku wynosi nieco powyżej 10 °F (-12 °C), chociaż średnia lub średnia wynosi poniżej 10 °F (-12 °C). Typowe jest, że codzienne niskie temperatury w dużej mierze w grudniu, styczniu i lutym są poniżej zamrożenia, a długoterminowa średnia 76 z 90 dni spada do lub poniżej zamrożenia; średnio cztery 24-godzinne dni pozostają poniżej zamarznięcia, choć często zdarza się to mniej godzin na zachód od Rio Grande i na Heights.

Wiosna jest wietrzna, czasami niespokojna z deszczem, chociaż wiosna jest zazwyczaj najsuchszą częścią roku w Albuquerque. Marzec i kwiecień mają tendencję do wielu dni z wiatrem dmuchającym z prędkością od 20 do 30 km/h (32 do 48 km/h), a popołudniowe porywy mogą wywoływać okresy dmuchania piasku i kurzu. W maju wiatry przeważają nad falami, ponieważ masa powietrza zbliżona do lato i temperatury zaczynają się pojawiać z regularnością.

Lato jest długie i bardzo ciepłe do gorącego, względnie tolerancyjne dla większości ludzi ze względu na niską wilgotność i ruch powietrza. Wyjątek stanowią niektóre dni w czasie Monsunu Północnoamerykańskiego, kiedy wilgotność dzienna utrzymuje się na stosunkowo wysokim poziomie, zwłaszcza w lipcu i sierpniu. 2,7 dnia 100 °F (38 °C) lub cieplejsze temperatury występują średnio rocznie, głównie w czerwcu i lipcu i rzadko w sierpniu, częściowo z powodu monsunu; średnio 60 dni w temperaturze 90 °F (32 °C) lub wyższej. 28 dni z najwyższymi temperaturami na poziomie lub powyżej 100 °F (38 °C) wydarzyło się latem 1980 r. w Sunport w Albuquerque, chociaż temperatury te występują rzadko. W miejscach położonych w dolinie i West Mesa temperatury powyżej 90 °F (32 °C) i 100 °F (38 °C) są wyższe w zależności od normalnej lub ekstremalnej pogody.

Jesień jest na ogół chłodny w porankach i w nocy, ale widzi mniej deszczu niż w lecie, choć pogoda może być bardziej niestabilna w porównaniu z zimą, ponieważ zimniejsze powietrze i wzory pogodowe budują się z północy i północnego zachodu z większą częstotliwością.

Opady wachają się średnio na około 9,5 cala rocznie w ostatnich 30 latach, ale w okresie rekordowym rozpoczynającym się w 1897 r. średnia wynosi 8,7 cala. Styczeń jest najsuchszym miesiącem, podczas gdy lipiec i sierpień są najwilgotniejszymi miesiącami, w wyniku aktywności pryszniców i burz wywołanych przez monsun północnoamerykański przeważający nad południowo-zachodnimi Stanami Zjednoczonymi. Większość deszczu występuje w późnym letnim sezonie monsunowym, zwykle od początku lipca do połowy września.

Albuquerque to średnio około 10 cali śniegu na zimę i co sezon zdarza się kilka nagromadzonych śniegów. Lokalizacje na północno-wschodnim wzgórzu i wschodnim wzgórzu mają tendencję do większej opadów śniegu z powodu wyższego poziomu i bliskości gór w każdym regionie. Miasto było jednym z kilku w regionie, który doświadczył silnej burzy zimowej w dniach 28-30 grudnia 2006 r., gdzie w Albuquerque nastąpił spadek śnieżności o 10,5-26 cali (27-66 cm). Niedawno, pod koniec lutego 2015 r., na większości miasta, w większości przypadków, w przeważającej części miasta spadł głęboki sztorm zimowy o wysokości 30 cm. Takie duże opady śniegu są rzadkimi zdarzeniami w okresie rekordowym, które z powodu rzadkości wpływają na ruch drogowy i siłę roboczą w całym mieście.

Góry i wyżyny na wschód od miasta tworzą efekt cienia deszczu, spowodowany wysychaniem powietrza zstępującego w górach; miasto zwykle otrzymuje bardzo mało deszczu lub śniegu, średnio 8-9 cali (216 mm) opadów rocznie. obszary doliny i zachodniej strefy mesy, dalej od gór, są bardziej suche, średnio 6-8 cali rocznych opadów; podnóża Sandia podnoszą zwykle dostępną wilgoć, zwiększając opady do około 10-17 cali rocznie.

Podróżując na zachód, północ i wschód od Albuquerque, jeden z nich szybko podnosi się na wysokość i pozostawia efekt schronienia doliny, aby dostać się do znacznie chłodniejszego i bardziej wilgotnego środowiska. Jeden z takich obszarów uważany jest za część obszaru metropolitalnego Albuquerque, zwanego powszechnie obszarem Góry Wschodniej; jest pokryty lasami drzew juniper i piñon, wspólną cechą południowo-zachodnich górów i najbardziej wysuniętych na południe Gór Skalistych.

Hydrologia

Woda do picia w Albuquerque pochodzi z połączenia wody Rio Grande (wody rzecznej odprowadzanej z dorzecza rzeki Colorado poprzez projekt San Juan-Chama) i delikatnej warstwy wodonośnej, która została opisana jako "podziemne jezioro Superior". Urząd ds. Gospodarki Wodnej Hrabstwa Bernalillo Albuquerque (ABCWUA) opracował strategię zarządzania zasobami wodnymi, która ma na celu ochronę i bezpośrednie wydobycie wody z Rio Grande w celu opracowania w przyszłości stabilnego podziemnego poziomu wodonośnego.

Tingley Beach in Old Town, Albuquerque, staw w byłym cieku wodnym Rio Grande

Warstwa wodonośna Rio Puerco jest zbyt słona, aby można ją było tanio wykorzystać do picia. Wiele z deszcz Albuquerque nie naładowuje swoich wód wodonośnych. Przekierowany jest przez sieć utwardzonych kanałów, arroyos i pustych do Rio Grande.

Z 62.780 stóp akrowych (77.440.000 m³) rocznie wody w górnym dorzeczu rzeki Colorado, uprawnionej do gmin w Nowym Meksyku przez Upper Colorado River Basin Compact, Albuquerque posiada 48.200. Woda jest dostarczana do Rio Grande przez projekt San Juan-Chama. Budowę projektu zainicjowały przepisy podpisane przez prezydenta Johna F. Kennedy w 1962 r. i ukończono w 1971 r. Ten projekt zmiany kierunku transportu wody pod przepaścią kontynentalną z jeziora Navajo do jeziora Heron na Rio Chama, dopływowym Rio Grande. W przeszłości znaczna część tej wody została odsprzedana właścicielom dolnych części Teksasu. Uzgodnienia te zakończyły się w 2008 r. zakończeniem projektu ABCWUA dotyczącego zaopatrzenia w wodę pitną.

W projekcie ABCWUA dotyczącym zaopatrzenia w wodę pitną wykorzystuje się system zapór o regulowanej wysokości do odprowadzania wody z Rio Grande do śluz prowadzących do zakładów uzdatniania wody do bezpośredniego przekształcania się w wodę pitną. Część wody może przepływać przez centralny Albuquerque, głównie w celu ochrony zagrożonego Rio Grande Silvery Minnow. Woda oczyszczona z ścieków jest poddawana recyklingowi do Rio Grande na południe od miasta. ABCWUA spodziewa się, że w 2060 r. woda w rzekach będzie stanowić do siedemdziesięciu procent jej budżetu na wodę. Pozostałą część stanowić będą wody podziemne. Jedną z polityk strategii ABCWUA jest nabywanie dodatkowych wód rzecznych.

Na podstawie spisu Stanów Zjednoczonych z 2010 r. w mieście mieszkało 545 852 osób, 239 166 gospodarstw domowych i 224 330 rodzin. Gęstość zaludnienia wynosiła 3010,7/mi² (1162,6/km²). Było 239 166 mieszkań o średniej gęstości 1 556,7 na kilometr kwadratowy (538,2/km²).

Na tle rasowym w mieście panował 69,7% biały (biała nieryjski 42,1%), 4,6% rdzenny Ameryk, 3,3% czarny lub afrykański Ameryk, 2,6% azjatycki, 0,1% rdzenny Hawaje i inny wyspiarski Pacyfiku oraz 4,6% wielorasowy (dwie lub więcej ras).

Grupa etniczna miasta stanowiła 46,7% populacji Latynosów i Latynosów każdej rasy.

239 116 gospodarstw domowych, z których 33,3% miało dzieci poniżej 18 roku życia, 43,6% to małżeństwa żyjące razem, 12,9% to gospodarze domowi bez męża, a 38,5% to osoby niebędące rodzinami. 30,5% wszystkich gospodarstw domowych stanowiły osoby indywidualne, a 8,4% osób mieszkało samotnie w wieku 65 lat lub starszym. Średni rozmiar gospodarstwa domowego wynosił 2,40, a średni rozmiar rodziny wynosił 3,02.

Rozkład wiekowy wynosił 24,5% w 18 r., 10,6% w latach 18-24, 30,9% w latach 25-44, 21,9% w latach 45-64 oraz 12,0% w wieku 65 lat i starszych. Mediana wieku wynosiła 35 lat. Na każde 100 samic było 94,4 samca. Na każde 100 samic w wieku 18 lat i więcej było 91,8 samca.

Mediana dochodu gospodarstwa domowego w mieście wynosiła 38 272 dolarów, a średni dochód dla rodziny wynosił 46 979 dolarów. Mężczyźni mieli średni dochód w wysokości 34,208 USD w porównaniu do 26,397 USD w przypadku kobiet. Dochód na mieszkańca dla miasta wynosił 20 884 dolarów. Około 10,0% rodzin i 13,5% ludności znajdowało się poniżej progu ubóstwa, w tym 17,4% osób poniżej 18 roku życia i 8,5% osób powyżej 65 roku życia.

Religia

Według badań "BestPlaces" Sperlinga większość ludności religijnej w Albuquerque to chrześcijanie.

Kościół katolicki, będący historycznym hiszpańskim i meksykańskim miastem, jest największym kościołem chrześcijańskim w Albuquerque. Katolicka populacja Albuquerque jest obsługiwana przez Archidiecezja rzymskokatolicka Santa Fe, której centrum administracyjne znajduje się w mieście. Łącznie inne kościoły i organizacje chrześcijańskie, takie jak prawosławna Cerkiew Wschodnia, prawosławie Wschodnia i inne, stanowią drugą co do wielkości grupę w mieście. Chrzcicieli tworzą trzecią co do wielkości grupę chrześcijańską, a następnie święci ostatniego dnia, Zielonoświątkowcy, metodyści, prezbiterianie, luteranie i episkopaliści.

Drugą co do wielkości populacją religijną w mieście są religie wschodnie, takie jak buddyzm, sichizm i hinduizm. Albuquerque Sikh Gurudwara i Guru Nanak Gurdwara Albuquerque służą miejscowej ludności Sikh; Hindu Temple Society of New Mexico służy ludności hinduskiej; kilka świątyń i ośrodków buddyjskich znajduje się w granicach miast.

Judaizm jest drugą co do wielkości niechrześcijańską grupą religijną w Albuquerque, po której następuje islam. Kongregacja Albert jest synagogą reformującą założoną w 1897 roku. Jest to najstarsza i najstarsza żydowska organizacja w mieście.

Jednym z najważniejszych wydarzeń artystycznych w tym stanie jest lato New Mexico Arts and Crafts Fair, targi non-profit przeznaczone wyłącznie dla artystów z Nowego Meksyku, organizowane corocznie w Albuquerque od 1961 roku. Albuquerque jest domem dla ponad 300 innych organizacji zajmujących się sztukami wizualnymi, muzyką, tańcem, literaturą, filmem, etnicznymi i rzemieślniczymi, muzeów, festiwali i stowarzyszeń.

Punkty zainteresowania

Albuquerque

Do lokalnych muzeów, galerii, sklepów i innych interesujących punktów należą: Park Biologiczny Albuquerque, Muzeum Albuquerque, Muzeum Historii Naturalnej i Nauki Nowego Meksyku oraz Albuquerque Starego Miasta. W salach muzycznych i spektaklowych Albuquerque znajdują się: Isleta Amphitheater, Tingley Coliseum, Sunshine Theater oraz KiMo Theater.

Kuchnia lokalna jest wyróżniona zielonym chile, który jest powszechnie dostępny w restauracjach, w tym w krajowych łańcuchach fast-food. Albuquerque ma aktywną scenę restauracyjną, a lokalna restauracja zwraca uwagę całego kraju, a kilka z nich stało się łańcuchami ogólnounijnymi.

Tramwaje Sandia Peak, w pobliżu Albuquerque, jest drugą na świecie, najdłuższą na świecie tramwajem pasażerskim. Ma również trzecią na świecie, najdłuższą skalę. Rozciąga się od północno-wschodniego brzegu miasta do sznuru gór Sandia. Wysokość na szczycie tramwaju wynosi około 10,300 stóp (3,100 m) nad poziomem morza.

Międzynarodowy Balon Fiesta

Balloon Fiesta

Albuquerque International Balloon Fiesta odbywa się w Balloon Fiesta Park w pierwszym tygodniu października. To jedna z największych atrakcji Albuquerque. Codziennie widywane są setki balonów na gorącym powietrzu, a na żywo widać muzykę, sztukę, rzemiosło i jedzenie.

Architektura

John Gaw Meem, uznany za twórcę i popularyzatora stylu Pueblo Revival, miał siedzibę w Santa Fe, ale w 1933 r. otrzymał ważną komisję Albuquerque jako architekt Uniwersytetu Nowego Meksyku. Zachował tę komisję na następny kwartał i rozwinął charakterystyczny styl uniwersytetu na południowym zachodzie. Meem zaprojektował również kościół katedralny św. Jana w 1950 roku.

Albuquerque ma wyjątkowy nocny krajobraz. Wiele zewnętrznych budynków jest oświetlonych w żywych kolorach, takich jak zielony i niebieski. Wells Fargo Building jest zielony. Hotel DoubleTree zmienia kolory w nocy, a budynek Compass Bank jest niebieski. Rotunda sądu okręgowego jest jasnożółta, a wierzchołki Banku Albuquerque i Banku Zachodniego są oświetlone czerwono-żółtym. Ze względu na charakter gleby w dolinie Rio Grande, linia wieżowa jest niższa niż można się spodziewać w mieście o porównywalnej wielkości gdzie indziej.

Roosevelt Park to historyczny park w centrum Albuquerque

Albuquerque znacznie się rozszerzył od połowy lat 1940. W tych latach ekspansji planowanie nowych obszarów uważało, że ludzie raczej jeżdżą, niż chodzą. Części Albuquerque sprzed lat 1940-tych różnią się pod względem stylu i skali od obszarów po latach 1940-tych. Do obszarów starszych należą Dolina Północna, Dolina Południowa, różne dzielnice w pobliżu centrum miasta i Corrales. W nowszych rejonach na ogół w sieci o długości 1 mil (1,61 km) znajdują się drogi od czterech do sześciu pasów ruchu. Każda 1 mila kwadratowa (2,5 km) dzieli się na cztery dzielnice 160 akrów (0,65 km²) przez mniejsze drogi o długości 0,5 mili (0,8 km) pomiędzy głównymi drogami. W trakcie jazdy po głównych drogach w nowszych odcinkach Albuquerque, można dostrzec centra, znaki i ściany bloków. Do góry nogami tego stylu planowania jest to, że dzielnice są zabezpieczone przed najgorszym hałasem i światłami na głównych drogach. Minusem jest to, że praktycznie niemożliwe jest udać się gdziekolwiek bez prowadzenia pojazdu.

Biblioteki

Albuquerque i Bernalillo County Library System składa się z osiemnastu bibliotek obsługujących Albuquerque w Nowym Meksyku. Stara Biblioteka Główna była pierwszą biblioteką Albuquerque i od 1901 do 1948 roku była jedyną biblioteką publiczną. Oryginalna biblioteka została przekazana państwu przez Joshuę i Sarah Raynolds. Po tym, jak w 1923 r. miasto poniosło pewne szkody pożarowe, zdecydowało, że nadszedł czas, aby zbudować budynek, do którego biblioteka ma zostać przeniesiona, jednak do 1970 r. nawet po uzupełnieniu, potrzeby ludności i biblioteki przerosły budynek do użytku jako główna biblioteka i zamieniły się w specjalne zbiory. We wrześniu 1979 r. Stara Biblioteka Główna została uznana za punkt orientacyjny. Dopiero w 1974 r. wraz z przesunięciem Biblioteki Południowej Doliny do nowego budynku Bernalillo zbudował i administrował biblioteką publiczną. Niedługo po tym, jak w 1986 r. rząd Bernalillo i Albuquerque zdecydowali, że wspólne uprawnienia będą najlepiej służyć potrzebom społeczności i stworzą system biblioteki Albuquerque/Bernalillo County Library System.

Oddziały biblioteki:

• Biblioteka Publiczna Alamosa
• Biblioteka Publiczna Central & Unser
• Biblioteka publiczna Cherry Hills
• Biblioteka Publiczna w Górach Wschodnich
• Biblioteka Publiczna Erna Fergusson
• Biblioteka publiczna w Ernie Pyle
• Biblioteka publiczna Juan Tabo
• Biblioteka Publiczna Lomas Tramway
• Biblioteka publiczna w Los Griegos
• Główna biblioteka publiczna
• Biblioteka Rudolfo Anaya North Valley
• Biblioteka publiczna w San Pedro
• Biblioteka Publiczna South Broadway
• Biblioteka Publiczna w South Valley
• Biblioteka publiczna kolekcji specjalnych
• Biblioteka publiczna Taylor Ranch
• Biblioteka publiczna Tony'ego Hillermana
• Biblioteka publiczna Westgate Heights

Parki i rekreacja

Według informacji Trust for Public Land, od 2017 r. w Albuquerque znajduje się 291 parków publicznych, z których większość jest zarządzana przez miejski departament parków i rekreacji. Łączna ilość parkingu wynosi 42,9 mili kwadratowych (111 km2), czyli około 23% całkowitej powierzchni miasta - jeden z najwyższych odsetek dużych miast w USA. Około 82% mieszkańców miast mieszka w odległości spaceru od parku.

Albuquerque ma kompleks botaniczny i zoologiczny zwany Albuquerque Biological Park, składający się z Ogródka Botanicznego Rio Grande, Albuquerque Aquarium, Tingley Beach oraz Rio Grande Zoo.

Park bejsbolowy Isotopes

Albuquerque Isotopes to niewielki ligowy podmiot powiązany z Colorado Rockies, wywodzący się z odcinka "The Simpsons sezon 12" "Głodny, głodny Homer", który obejmuje zespół baseballa Springfield Isotopes rozważający przeniesienie się do Albuquerque. Przed 2002 r. książęta Albuquerque były niewielkim zespołem ligowym miasta. Zespół grał na Stadionie Sportowym w Albuquerque, który został zburzony, aby zrobić miejsce dla obecnego pola Unii Kredytowej Rio Grande w Parku Isotopes.

Klub piłkarski Albuquerque Sol rozpoczął grę w drugiej lidze USL w 2014 roku. 6 czerwca 2018 roku Liga Piłkarska ogłosiła swój ostatni klub rozbudowy z USL New Mexico, z siedzibą w Albuquerque. Albuquerque jest również domem na siłowni Jackson-Winkeljohn, na siłowni mieszanej sztuk walki. Kilku mistrzów świata MMA i bojowników, w tym Holly Holm i Jon Jones, trenuje w tym obiekcie. Roller sportów znajduje się w Albuquerque, gdzie w 2015 roku gościli Mistrzostwa USARS, w domu Roller Hokej i drużyn Roller Derby.

Albuquerque to miasto czarterowe. Rząd miejski jest podzielony na organ wykonawczy, na którego czele stoi burmistrz i dziewięcioosobowa rada, która posiada władzę ustawodawczą. Formą rządu miasta jest więc rząd burmistrza-rady. Burmistrzem jest Tim Keller, były audytor państwowy i senator, który został wybrany w 2017 roku.

Burmistrz Albuquerque zajmuje pełnoetatowe, płatne stanowisko w drodze wyboru na czteroletnią kadencję. Członkowie Rady Miasta Albuquerque zajmują stanowiska płatne w niepełnym wymiarze godzin i są wybierani z dziewięciu okręgów na czteroletnią kadencję, przy czym co dwa lata wybierani są co czterech lub pięciu radnych. Wybory burmistrza i radnego są niepartyjne. Każdego grudnia członkowie Rady wybierają nowego przewodniczącego i wiceprzewodniczącego Rady. Każdego roku burmistrz przedkłada Radzie do kwietnia 1 roku propozycję budżetu miasta na ten rok, a Rada podejmuje działania w sprawie tej propozycji w ciągu najbliższych 60 dni.

Rada Miasta Albuquerque jest organem ustawodawczym miasta i ma prawo do przyjmowania wszystkich rozporządzeń, rezolucji lub innych aktów prawnych. Posiedzenia rady odbywają się dwa razy w miesiącu, a spotkania odbywają się w Vincent E. Komory Rady Griego na poziomie piwnicy w Centrum Rządowym w Albuquerque/Bernalillo. Zarządzenia i rezolucje przyjęte przez radę są przedstawiane burmistrzowi do zatwierdzenia. Jeżeli burmistrz zawetuje dany punkt, Rada może odrzucić weto, głosując w dwóch trzecich głosów członków Rady.

System sądowniczy w Albuquerque obejmuje sąd metropolitalny w hrabstwie Bernalillo.

Departament Policji

Departament Policji Albuquerque (APD) jest departamentem policji, którego jurysdykcja mieści się w granicach miasta, a wszelkie obszary poza granicami miasta są uznawane za nieposiadające osobowości prawnej obszar hrabstwa Bernalillo i nadzorowane przez Departament Szeryfa hrabstwa Bernalillo. Jest to największy departament policji miejskiej w Nowym Meksyku, a we wrześniu 2008 r. Departament Sprawiedliwości USA zarejestrował APD jako 49. największy departament policji w Stanach Zjednoczonych.

W listopadzie 2012 r. Departament Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych rozpoczął dochodzenie w sprawie polityki i praktyk APD w celu ustalenia, czy APD stosuje wzorce lub praktyki stosowania nadmiernej siły z naruszeniem czwartej poprawki oraz ustawy o zwalczaniu i egzekwowaniu prawa z 1994 r., 42 r. § 14141 ("sekcja 14141"). W ramach dochodzenia Departament Sprawiedliwości przeprowadził konsultacje z ekspertami ds. praktyk policyjnych oraz kompleksową ocenę wykorzystania siły przez funkcjonariuszy oraz polityki i operacji APD. Dochodzenie obejmowało wycieczki po obiektach APD i kierunkach terenowych; wywiady z urzędnikami Albuquerque, dowódcami APD, organami nadzoru i funkcjonariuszami policji; przegląd licznych dokumentów; oraz spotkania z Stowarzyszeniem Oficerów Policji Albuquerque, mieszkańcami, grupami społecznymi i innymi zainteresowanymi stronami. Po zakończeniu dochodzenia Departament Sprawiedliwości wydał raport rozpoznawczy, w którym ujawniono "kulturę akceptacji stosowania nadmiernej siły", w której funkcjonariusze APD wyrządzili znaczną szkodę lub obrażenia osobom, które nie stanowiły zagrożenia i które nie były uzasadnione okolicznościami. Departament Obrony zalecił niemal całkowitą rewizję zasad użycia siły. Wśród kilku systematycznych problemów w APD znalazła się agresywna kultura, która zaniżała wartość bezpieczeństwa cywilnego i lekceważyła znaczenie interwencji kryzysowej.

W lipcu 2020 r. prezydent Donald Trump ogłosił, że agenci federalni zostaną rozmieszczeni w Albuquerque w ramach operacji Legend. W następstwie protestów George'a Floyda agenci wezmą udział w pracach lokalnych i okręgowych organów ścigania.

Albuquerque znajduje się w centrum korytarza technologicznego Nowego Meksyku, skupiska prywatnych przedsiębiorstw zajmujących się zaawansowanymi technologiami i instytucji rządowych wzdłuż Rio Grande. Większe instytucje, których pracownicy wnoszą swój wkład w populację, są licznymi i obejmują Sandia National Laboratories, Kirtland Air Force Base oraz powiązane z nimi firmy kontraktowe, które wprowadzają wysoko wykształconych pracowników do nieco odizolowanego regionu. Firma Intel prowadzi dużą fabrykę półprzewodników lub "fab" na przedmieściach Rio Rancho, w sąsiednim hrabstwie Sandoval, z towarzyszącą dużą inwestycją kapitałową. Northrop Grumman znajduje się na I-25 w północno-wschodniej Albuquerque, a Tempur-Pedic znajduje się na zachodniej Mesie obok I-40.

Steve Baer, innowator w dziedzinie energii słonecznej i architektury, umieścił swoją firmę, Zomeworks, w regionie pod koniec lat 1960.; Laboratorium Narodowe Los Alamos, Sandia i Laboratorium Narodowe Lawrence Livermore współpracują tutaj w przedsiębiorstwie, które rozpoczęło się od projektu Manhattan. W styczniu 2007 r. Tempur-Pedic otworzył fabrykę materaców o powierzchni 800.000 metrów kwadratowych (74^{00 m}) w północno-zachodniej Albuquerque. SCHOTT Solar, Inc. ogłosiła w styczniu 2008 r., że otworzy odbiorniki produkcyjne o powierzchni 200,000 m2 (19^{00 m2}) dla elektrowni wykorzystujących skoncentrowaną energię słoneczną (CSP) i 64 MW modułów fotowoltaicznych (PV). Zamknięto zakład w 2012 r.

Magazyn Forbes ocenił Albuquerque jako najlepsze miasto w Ameryce do prowadzenia działalności i kariery w 2006 r. oraz jako 13. najlepsze (z 200 obszarów metra) w 2008 r. W 2014 r. miasto zostało ocenione na siódme miejsce wśród amerykańskich stolic inżynieryjnych przez magazyn Forbes. Albuquerque znalazła się wśród najlepszych 10 najlepszych miast do życia w 2009 r. w amerykańskim raporcie News & World Report i została uznana za czwarte miejsce do życia dla rodzin przez sieć TLC. W 2007 r. znalazła się w rankingu Top Best Cities for Jobs oraz w rankingu Top 50 Best Place to Live and Play National Geographic Adventure.

Albuquerque jest domem Uniwersytetu Nowego Meksyku, największego sztandarowego uniwersytetu państwowego. UNM obejmuje Szkołę Medycyny, która znalazła się w 50 najlepszych szkołach medycznych ukierunkowanych na podstawową opiekę zdrowotną w kraju. Central New Mexico Community College jest finansowanym przez okręgi uniwersytetem dla młodych absolwentów szkół średnich i dorosłych powracających do szkoły.

Biblioteka Zimmermana na Uniwersytecie w Nowym Meksyku

Albuquerque jest również domem dla następujących programów i szkół wyższych o celu niezarobkowym: Południowo-zachodni Uniwersytet Sztuki Wizualnej, Południowo-Zachodni Instytut Politechniki Indyjskiej, Uniwersytet Trinity Southwest, Uniwersytet St. Francis College of Nursing and Allied Health Department of Physician Assistant Studies oraz program St. Norbert College Master of Theological Studies. Instytut Ajurwedyjski, jeden z pierwszych uniwersytetów Ayurveda specjalizujących się w medycynie aurwedyjskiej poza Indiami, został założony w mieście w 1984 r. Inne państwowe i niekomercyjne instytucje szkolnictwa wyższego przeniosły część swoich programów do Albuquerque. Obejmują one: New Mexico State University, Highlands University, Lewis University, Wayland Baptist University i Webster University. Kilka szkół technicznych typu "for-profit", w tym Brookline College, Pima Medical Institute, National American University, Grand Canyon University, University of Phoenix oraz kilka uniwersytetów fryzjerskich/kosmetycznych, potwierdziło swoją obecność na tym obszarze.

Albuquerque Public Schools (APS), jeden z największych okręgów szkolnych w kraju, świadczy usługi edukacyjne dla prawie 100 000 dzieci w całym mieście. Szkoły w APS obejmują zarówno podmioty publiczne, jak i czarterowe. Liczne akredytowane prywatne szkoły przygotowawcze obsługują również uczniów Albuquerque. Należą do nich różne przedszkolne związki religijne (chrześcijańskie, żydowskie, islamskie) oraz szkoły Montessori, a także Szkoła Menaul, Akademia Albuquerque, liceum St. Pius X, Szkoła Przygotowawcza Sandia, Szkoła Boska, Akademia Ewangelii Chrześcijańskiej, Szkoła Połączeń Nadziei, Szkoła Shepherd Lutheran, Świątysta Akademia i Victory Christian. Akredytowane szkoły prywatne obsługujące uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych w Albuquerque obejmują: Desert Hills, Pathways Academy i Presbyterian Ear Institute Doustne. Szkoła New Mexico School for the Deaf prowadzi przedszkola dla dzieci z upośledzeniem słuchu w Albuquerque.

Transport

Drogi główne

Niektóre z głównych autostrad w obszarze metra obejmują:

• Autostrada Panamerykańska: Powszechnie znany jako Interstate 25 lub "I-25", jest to główna autostrada północ-południe po wschodniej stronie miasta Rio Grande. Jest to również główna autostrada północ-południe w stanie (łącząca Albuquerque z Santa Fe i Las Cruces) oraz prawdopodobna trasa anonimowej autostrady panamerykańskiej. Ponieważ trasa 66 została zlikwidowana w latach 1980-tych, jedyna pozostała autostrada amerykańska w Albuquerque, niepodpisana US-85, dzieli się swoim przyłączeniem z I-25. US-550 dzieli się na północny zachód od I-25/US-85 w Bernalillo.
  Widok z lotu ptaka Interstate 40
• Autostrada Coronado: Powszechnie znana jako Interstate 40 lub I-40, jest to główna tętnica drogowa na wschód-zachód i ważna trasa transkontynentalna. Nazwa autostrady w mieście odnosi się do konkwistadora i odkrywcy z 16 wieku Francisco Vásqueza de Coronado.
• Paseo del Norte: (alias; Nowa meksykańska autostrada 423): Ta 6-torowa autostrada z kontrolowanym dostępem ma około 5 mil na północ od Interstate 40. Biega jako droga nawierzchniowa z punktowymi skrzyżowaniami z Tramway Blvd (u podnóża Gór Sandii) do Interstate 25, po czym przebiega jako autostrada o kontrolowanym dostępie przez Los Ranchos de Albuquerque, nad Rio Grande do North Coors Boulevard. Następnie Paseo Del Norte kontynuuje jazdę na zachód jako droga powierzchniowa przez Petroglyph National Monument, aż dotrze do Atrisco Vista Blvd i lotniska Double Eagle II. W 2014 r. przebudowano węzeł z Interstate 25 w celu poprawy przepływu ruchu.
• Bulevard kolorów: Coors jest główną tętnicą północ-południe na zachód od Rio Grande w Albuquerque. Istnieje jedna pełna wymiana, w której łączy się z siecią Interstate 40; Reszta trasy łączy się z innymi drogami o skrzyżowaniach terenowych sterowanych przez światła przystankowe. Przejście międzystanowe nr 25 nie ma dostępu do Coors. Część autostrady ma chodniki, pasy rowerowe i mediany, ale większość odcinków ma tylko pobocza brudu i skręt środkowy. Na północ od autostrady międzystanowej 40 część trasy jest oznaczona numerem 448 autostrady państwowej, natomiast na południe część trasy jest oznaczona numerem 45 autostrady państwowej.
• Rio Bravo Boulevard: Rio Bravo, główne przejście rzeki pomiędzy Westside Albuquerque a Sunport, to czterotorowa, podzielona autostrada biegnąca od University Boulevard na wschodzie, przez Południową Dolinę, do Coors Boulevard na zachodzie, gdzie jest sąsiadująca z Dennisem Chavesem Blvdem. Podąża za NM-500 dla całej trasy.
• Central Avenue: Central jest jednym z historycznych tras trasy 66, nie jest już głównym szlakiem autostrady, a jego przydatność została zahamowana przez Interstate 40.
• Alameda Boulevard: Główna droga między Rio Rancho i North Albuquerque, Alameda Blvd. rozciąga się od Tramway Rd. Coors. Blvd. Trasa wyznaczona jest jako wschodnia część NM-528.
• Tramway Boulevard: Służy jako obejście wokół północno-wschodniego kwadrantu, trasę wyznaczono jako NM-556. Tramway Boulevard zaczyna się na I-25 w pobliżu Sandia Pueblo, a wkracza na wschód jako dwupasmowa droga. Zmienia się na południe w pobliżu podstawy Tramwaje Pikowej Sandia i staje się autostradą typu ekspresowego, podzieloną do końca w pobliżu I-40 i Avenue Centralnej przez zachodnie wejście do Kanionu Tijeras.

Wymiana między I-40 i I-25 jest znana jako "Big I". Pierwotnie zbudowany w 1966 roku, został odbudowany w 2002 roku. Big I jest jedyną pięciopoziomową wymianą stosu w stanie Nowy Meksyk.

Mosty i wiadukty

Istnieje sześć mostów drogowych, które przecinają Rio Grande i obsługują gminę na co najmniej jednym końcu, jeśli nie na obu. Wschodnie podejścia trzech najbardziej wysuniętych na północ przejść przez sąsiednie obszary nieposiadające osobowości prawnej, Wioskę Los Ranchos de Albuquerque lub Dolinę Północną. W kolejności od:

• Most Alameda
• Most Paseo del Norte
• Most Montaño
• Most I-40
• Central in Old Town Bridge
• Most Barełski

Kolejne dwa mosty służą zurbanizowanym obszarom sąsiadującym z perforowaną południową granicą miasta.

• Most Rio Bravo (NM-500)
• Most I-25 (w pobliżu Isleta Pueblo)

Kolej

Rail Runner Express Downtown Albuquerque

Państwo jest właścicielem większości infrastruktury kolejowej miasta, wykorzystywanej przez system kolei komunalnych, dalekobieżne pociągi pasażerskie oraz pociągi towarowe BNSF Railway.

Usługi przewozowe

BNSF Railway prowadzi niewielką działalność stoczniową poza Abajo, położoną na południe od César E. Chávez Ave. wiadukt i stocznie New Mexico Rail Runner Express. Większość przewozów towarowych przez region Central New Mexico jest przetwarzana przez znacznie większe centrum w pobliżu Belen w Nowym Meksyku.

Kolej międzymiastowa

Komendant Amtrak na południowym zachodzie, który podróżuje między Chicago a Los Angeles, codziennie obsługuje strefę Albuquerque z jednym przystankiem w każdym kierunku w centrum transportowym Alvarado w centrum miasta.

Kolej dojazdowa

New Mexico Rail Runner Express, dojazdowa linia kolejowa, rozpoczęła obsługę między hrabstwem Sandoval a Albuquerque w lipcu 2006 r., korzystając z istniejącego prawa drogowego BNSF, które zostało zakupione przez Nowy Meksyk w 2005 r. Usługa została rozszerzona do hrabstwa Walencja w grudniu 2006 r. i do Santa Fe w dniu 17 grudnia 2008 r. Rail Runner łączy teraz hrabstwa Santa Fe, Sandoval, Bernalillo i Valencia z trzynastu przystankami, w tym trzema przystankami w Albuquerque. Pociągi łączą Albuquerque z centrum Santa Fe z ośmioma wycieczkami w obie strony dziennie. Część linii biegnąca na południe do Belen jest podawana rzadziej.

Lokalny transport masowy

Alvarado Transportation Centre, intermodalne centrum transportowe w centrum Albuquerque

Albuquerque był jednym z dwóch miast w Nowym Meksyku, które miały koleje uliczne. Linie tramwajowe w Albuquerque zostały zelektryfikowane w ciągu pierwszych kilku lat 20 wieku. W 1905 r. firma Albuquerque Traction Company przejęła eksploatację systemu. System osiągnął maksymalną długość 6 mil (9,7 km) w ciągu następnych dziesięciu lat, łącząc miejsca takie jak Stare Miasto z zachodem i Uniwersytet Nowego Meksyku na wschód z miejskim centrum miasta w pobliżu dawnego kompleksu kolejowego Atchison, Topeka & Santa Fe. W 1915 r. przedsiębiorstwo Albuquerque Traction Company poniosło porażkę finansową i powstała niejasna nazwa City Electric Company. Pomimo gwałtownego wzrostu natężenia ruchu w czasie pierwszej wojny światowej i bez pomocy pozwów próbujących zmusić koncern tramwajowy do zapłaty za brukowanie, system ten również zawiódł w 1927 r., pozostawiając bezrobotnych "motorettes" tego tramwaju.

Obecnie stacja Alvarado zapewnia dogodny dostęp do innych części miasta za pośrednictwem systemu autobusów miejskich ABQ RIDE. ABQ RIDE obsługuje różne trasy autobusowe, w tym usługi autobusowe Rapid Ride express.

Logo ART

W 2006 r. miasto Albuquerque pod kierownictwem burmistrza Martina Chaveza planowało i próbowało "przyspieszyć" rozwój projektu "Modern Streetcar". Finansowanie systemu o wartości 270 mln USD nie zostało rozwiązane, ponieważ wielu obywateli sprzeciwiało się temu projektowi. Miasto i jego departament tranzytowy utrzymują polityczne zobowiązanie do realizacji projektu streetcar. Projekt realizowany byłby głównie w południowo-wschodnim kwadrancie na Central Avenue i Yale Boulevard.

Od 2011 r. miasto pracuje nad opracowaniem systemu szybkiego tranzytu autobusowego przez Ave Centralnej. korytarz. Korytarz ten przewoził 44% wszystkich jeźdźców autobusowych w systemie ABQ Ride, czyniąc z niego naturalny punkt wyjścia dla ulepszonych usług. W 2017 r. miasto ruszyło naprzód z planami i rozpoczęło budowę na Albuquerque Rapid Transit, lub ART, w tym dedykowanych pasów autobusowych między Coors i Louisiana Boulevards.

Transport rowerowy

Albuquerque ma dobrze rozwiniętą sieć rowerową. W mieście i wokół niego są szlaki, trasy rowerowe i ścieżki, które zapewniają mieszkańcom i odwiedzającym alternatywy dla zmotoryzowanych podróży. W 2009 r. miasto zostało ocenione jako mające poważną i zbliżającą się scenę rowerową w Ameryce Północnej. W tym samym roku miasto Albuquerque otworzyło swój pierwszy Boulevard rowerowy na Silver Avenue. W nadchodzących latach planuje się zwiększenie inwestycji w transport rowerów i rowerów przez miasto, w tym w programy pożyczkowe rowerów.

Walkowalność

W badaniu Walk Score z 2011 r. Albuquerque plasował się poniżej średniej na 28. miejscu najbardziej pieszo wśród pięćdziesięciu największych miast USA.

Porty lotnicze

Port lotniczy Albuquerque

Albuquerque obsługuje dwa lotniska, z których większe to Albuquerque International Sunport. Znajduje się 3 mi (4,8 km) na południowy wschód od centralnej dzielnicy biznesowej Albuquerque. W 2009 r. port lotniczy Albuquerque International w porcie lotniczym obsługiwał 5 888 811 pasażerów. Podwójny port lotniczy Eagle II to drugi port lotniczy. Jest on wykorzystywany głównie jako karetka lotnicza, samolot korporacyjny, lot wojskowy, lot szkoleniowy, lot czarterowy i prywatny obiekt latający.

Narzędzia

Energia

PNM Resources, największy dostawca energii elektrycznej w Nowym Meksyku, ma siedzibę w Albuquerque. Obsługują około 487 000 odbiorców energii elektrycznej w całym kraju. New Mexico Gas Company świadczy usługi gazowe dla ponad 500.000 odbiorców w tym obszarze metra w Albuquerque.

Sanitarny

Urząd ds. Gospodarki Wodnej w hrabstwie Albuquerque Bernalillo jest odpowiedzialny za dostarczanie wody pitnej i oczyszczanie ścieków. Odpady i recykling w mieście są zarządzane przez Departament Zarządzania Odpadami Stałymi w Albuquerque.

Zakład Odnowy Wody Południowej.

Opieka zdrowotna

Albuquerque to centrum medyczne Nowego Meksyku, w którym znajdują się liczne nowoczesne ośrodki medyczne. Do najważniejszych szpitali w mieście należą: centrum medyczne VA, szpital prezbiteriański, usługi medyczne Presbyterian, szpital Heart Hospital w Nowym Meksyku oraz szpital Lovelace Women's Hospital. Szpital Uniwersytecki w Nowym Meksyku jest głównym szpitalem dydaktycznym dla jedynej państwowej szkoły medycznej i zapewnia jedyne programy szkoleniowe w zakresie miejsca zamieszkania, szpital dziecięcy, ośrodek opieki nad dziećmi oraz ośrodki urazowe dla dzieci i dorosłych na poziomie I. Szpital Uniwersytecki w Nowym Meksyku jest również domem certyfikowanego zaawansowanego centrum udaru pierwotnego, a także największym zbiorem programów specjalizacji i subspecjalności dla dorosłych i dzieci w stanie.

Miasto serwowane jest przez jedną wielką gazetę, Albuquerque Journal, oraz kilka mniejszych dzienników i tygodników, w tym alternatywną Alibi Tygodniową. Albuquerque jest również domem dla licznych stacji radiowych i telewizyjnych obsługujących metropolię i peryferyjne obszary wiejskie.

Wiele szortów rysunkowych Bugsa Bunny'ego prezentuje Bugsa podróżującego po całym świecie przez zakopywanie się pod ziemią. Kończąc w złym miejscu, Bugs konsultuje mapę, narzekając, "Wiedziałem, że powinienem był wziąć tę lewą toin w Albukoykee." Niepowodzenie może w jakiś sposób doprowadzić do tego, że Bugs skończy tysiące mil od kursu. (Usterki używają tej linii w 1945 Herr Meets Hare.)

Film Marvel Studios The Avengers (2012) był najczęściej (>75%) filmowany w Studiach Albuquerque.

Milion sposobów na śmierć na zachodzie (2014), w reżyserii Setha MacFarlane'a, został nakręcony w różnych miejscach w Albuquerque i Santa Fe.

Wśród grup muzycznych utworzonych w Albuquerque znajdują się: A Hawk i A Hacksaw, Beirut, The Echoing Green, The Eyeliners, Hazeldine, Leiahdorus, Oliver Riot, przerażeni Chaką i The Shins.

Piosenkę Neila Young "Albuquerque" można znaleźć w albumie Dziś wieczór jest noc.

"Dziwna" piosenka Al Yankovica "Albuquerque" jest na jego albumie "Bieganie z Nożyczkami".

Albuquerque to miejsce dla programów telewizyjnych In Plain Sight i Breaking Bad, przy czym te ostatnie znacznie pobudzają turystykę w tym regionie. Lepiej zadzwoń do Saula, Breaking Bad i film El Camino z 2019 roku: W Albuquerque i w okolicach jest również ustawiona opcja Breaking Bad Movie.

"Głodny, głodny Homer", 15. odcinek dwunastego sezonu Simpsonów, przedstawia Albuquerque jako miejsce, gdzie właściciele drużyny baseballowej Springfield Isotopes chcą się przenieść. Imię prawdziwego zespołu Mniejszej Ligi Albuquerque Isotopes było zainspirowane tym odcinkiem.

Albuquerque to scena dla serii filmów muzycznych w liceum, choć zostały postrzelone w Salt Lake City w Utah.

Albuquerque ma dziesięć siostrzanych miast, zgodnie z oznaczeniem Sister Cities International: